Het verhaal van mijn leven… dat is niet even samen te vatten in een blog. Maar het is wel wie mij maakt tot de Aafke die ik ben. Bij deze wil ik iets over mijn leven en vorming vertellen….

Spelen

Ik ben de oudste uit een gezin van vier kinderen; ik heb drie jongere broers. Spelen was ons leven. Ja, tussendoor gingen we ook naar school en zwemles en fysiotherapie. Maar spelen, daar ging het om. Nu ik zelf kinderen heb word ik daaraan herinnerd: spelen, DAAR gaat het om. De rest is bijzaak.

Kleur

Ieder kind, ieder mens, kiest zijn eigen spel-materiaal. Duplo en Lego waren bij ons thuis favoriet voor ons allemaal. Mijn eerste broer koos al jong voor hout en daar werkt hij nog mee. Ik koos voor kleur. Meestal potloden en stiften, later ook softpastel (krijtjes). Spelen met kleur en vorm, gaf me de mogelijkheid me uit te drukken, contact te maken met de wereld om me heen. Te onderzoeken wat ik mooi en fijn vond. Het gaf de mogelijkheid me te bekwamen, omdat het me zo’n plezier gaf.
Zelfs op het voortgezet onderwijs heb ik gelukkig tot de vijfde klas kunnen spelen binnen het vak Tekenen, door mijn tekenleraar meneer Bulthuis. Ik kan zeggen dat ik echt dankbaar ben voor wat ik in die lessen heb mogen doen en leren.

Gevoel vorm geven

Pas toen ik de creatieve therapie opleiding ging doen werd ik me bewust van die andere kant van spelen, van wat spelen met mijn materiaal, voor mij kon doen. Vorm geven aan wat (nog) niet in woorden te vatten was. Via kleur en vorm de woorden vinden voor wat allang gevoeld was.

Voor jou…

Het mooiste is nog wel dat ik dat tot mijn vak heb kunnen maken. Omdat ik het jou gun te ervaren wat spelen met mijn materiaal kan doen, wat het je kan brengen. Want al zijn we geen kinderen meer, spelenderwijs leer je juist zo makkelijk omdat het niet de focus heeft op moeten, maar op mogen, op ontdekken. En aan jezelf als mens is altijd wat te ontdekken.

Ga je mee op ontdekkingsreis?